آیه خمس دادن

از جمله احکامی که صریحا یک آیه قرآن در مورد آن آمده است و متاسفانه زیاد مغفول واقع می‌شود خمس دادن است.

👈 «وَٱعلَمُوٓاْ أَنَّمَا غَنمتُم مِّن شَیءٖ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُۥ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِی ٱلقُربَىٰ وَٱلیَتَٰمَىٰ وَٱلمَسَٰکِینِ وَٱبنِ ٱلسَّبِیلِ إِن کُنتُم ءَامَنتُم بِٱللَّهِ وَمَآ أَنزَلنَا عَلَىٰ عَبدِنَا یَومَ ٱلفُرقَانِ یَومَ ٱلتَقَى ٱلجَمعَانِۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ کُلِّ شَیءٖ قَدِیرٌ»

هرچه از منفعت نصیب شما شد یک پنجم آن برای خدا و رسول خدا و اهل بیت و ایتام و مسکینان و در راه ماندگان است.

 

اما برخی می‌گویند این حکم را آخوندها درآورده‌اند! با توجه به این آیه یک پنجم از آنچه از مخارج ما زیاد می‌آید و از منافع کسب شده است، اصلا مال ما نیست، مال امام برای مصارف خمس و سهم سادات فقیر است، حالا شما هیچ مرجعی را قبول نداری که خمست را به او بدهی، قرآن را که قبول داری؟ به چه حقی در آن یک پنجم که مال شما نیست، تصرف می‌کنی؟

معمولا هم افراد خرج‌های فراوان حتی در امور خیر می‌کنند اما همینجا که می‌رسند دستشان می‌لرزد و بخل می‌کنند.

در مورد اهمیت خمس نسبت به بقیه کارهای خیر از امام صادق(ع) روایت است:

👈 «دِرْهَمٌ یُوصَلُ بِهِ الْإِمَامُ أَفْضَلُ مِنْ أَلْفَیْ أَلْفِ دِرْهَمٍ فِیمَا سِوَاهُ مِنْ وُجُوهِ الْبِرِّ.»

یک درهم که به عنوان ادای حق واجب به امام رسیده شود با فضیلت‌تر است از یک میلیون درهم که در راه خیری غیر از آن پرداخت شود.

 

📌 شیطان همیشه انسان را به بد وانمی‌دارد، خیلی وقت‌ها از خوب‌تر بازمی‌دارد.

لینک مطلب در کانال آیات و روایات کاربردی  👇

https://eitaa.com/ayat_va_revayat/15

خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ یَا رَبِ

در مناجات‌های مختلف به ویژه مناجات‌های ماه مبارک رمضان با ذکر قسم‌های مختلف از خداوند می‌خواهیم که بر ما منت نهد و ما را از آتش جهنم آزاد کند.

👈 «فَیَا ذَا الْمَنِّ وَ لاَ یُمَنُّ عَلَیْکَ مُنَّ عَلَیَّ بِفَکَاکِ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ»

در دعای جوشن کبیر بعد از هر ده‌بار که خداوند را به اسماء مختلفش صدا می‌زنیم یک خواسته را صدبار تکرار می‌کنیم:

👈 «سُبْحَانَکَ یَا لاَ إلَهَ إلاَّ أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ یَا رَبِ»

منزّهی تو ای که معبودی جز تو نیست، فریاد رس فریاد رس، ما را از آتش برهان ای پروردگار من.

در همه این مناجات‌ها به ما تذکر داده می‌شود ما همه، با همه ادعاها و توهمات خوب بودنمان اگر به خودمان باشد مستحق جهنم رفتن هستیم و به فضل و رحمت خداوند باید متوسل شویم تا ما را از آتش جهنم برهاند.

وضعیت فعلی همه ما بدهکاری و ورشکستگی است اگر به ضعف‌ها، نواقص و بدی‌های خودمان و حقی که خداوند در الطافش بر ما دارد توجه کنیم.

لینک مطلب در کانال آیات و روایات کاربردی  👇

https://eitaa.com/ayat_va_revayat/155

خمس دادن کلید روزی است

در زمان امام رضا(ع) برخی از شیعیان در پرداخت خمس بخل می‌ورزیدند، در روایتی حضرت خطاب به آنها نامه‌ای می‌نویسند و می‌فرمایند خودتان را با خمس ندادن از دعای ما محروم نکنید و بدانید که خمس کلید روزی شما و مایه پاکی شما از گناهانتان است.👇

در کتاب شریف کافی

از امام رضا (علیه السلام):

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

👈 «إِنَّ اللَّهَ وَاسِعٌ کَرِیمٌ ضَمِنَ عَلَى الْعَمَلِ الثَّوَابَ وَ عَلَى الضِّیقِ الْهَمَّ»

به راستى خداوند واسع است و کریم، بر عمل کردن ضامن ثواب است و بر تنگ نظرى هم ضامن غم و اندوه است.

👈 «لَا یَحِلُّ مَالٌ إِلَّا مِنْ وَجْهٍ أَحَلَّهُ اللَّهُ»

هیچ مالى حلال نیست مگر از راهى که خدایش حلال کرده است.

👈«وَ إِنَّ الْخُمُسَ عَوْنُنَا عَلَى دِینِنَا وَ عَلَى عِیَالاتِنَا وَ عَلَى مَوَالِینَا وَ مَا نَبْذُلُهُ وَ نَشْتَرِی مِنْ أَعْرَاضِنَا مِمَّنْ نَخَافُ سَطْوَتَهُ»

و به راستى، خمس کمک ما است بر دین ما و بر کسانی که مخارجشان برعهده ماست و بر دوستان ما و وسیله بذل و بخشش ما است و حفظ آبروى ما از کسى که از او بیم داریم.

👈 «فَلَا تَزْوُوهُ عَنَّا وَ لَا تَحْرِمُوا أَنْفُسَکُمْ دُعَاءَنَا مَا قَدَرْتُمْ عَلَیْهِ فَإِنَّ إِخْرَاجَهُ مِفْتَاحُ رِزْقِکُمْ وَ تَمْحِیصُ ذُنُوبِکُمْ»

آن را از ما دریغ ندارید و خود را از دعاى ما محروم‏ نسازید هرچه که مى‏‌توانید، زیرا پرداخت خمس، کلید روزى شما است و مایه پاک شدن گناهان شما.

👈 «وَ مَا تَمْهَدُونَ لِأَنْفُسِکُمْ لِیَوْمِ فَاقَتِکُمْ وَ الْمُسْلِمُ مَنْ یَفِی لِلَّهِ بِمَا عَهِدَ إِلَیْهِ»

خمس ذخیره‏‌اى است که براى روز بى‏نوائى خود پس انداز می‌کنید.

مسلمان کسى است که براى خدا به آنچه او را عهده‏‌دار کرده وفا کند و بر عهده خود بپاید.

👈 «وَ لَیْسَ الْمُسْلِمُ مَنْ أَجَابَ بِاللِّسَانِ وَ خَالَفَ بِالْقَلْبِ وَ السَّلَامُ»

مسلمان نیست کسى که به زبان همراه است و به دل مخالف است.

و السلام.

لینک مطلب در کانال آیات و روایات کاربردی  👇

https://eitaa.com/ayat_va_revayat/157

شیوه قرآن خواندن

هر کتاب داستانی یا رمان یا قوانین و فیزیک و ... را یکی دوبار بخوانیم خسته می‌شویم و دیگر نمی‌خوانیمش.

راحت‌ترین و جذاب‌ترین کتاب‌ها برای مطالعه رمان و شعر است و آنها را هم دو سه بار بخوانی دیگر حوصله نمی‌کنیم بخوانیم.

اما مناجات‌ها و قران و کتب آسمانی اینطور نیستند، قرآن با اینکه بخش زیادی از آن بیان احکام است اما خواندش خسته کننده نیست، چون قرآن و مناجات‌ها از جنس فقط خواندن و اطلاعات کسب کردن یا خیال پردازی و همراه شدن با عالم شاعر و نویسنده نیستند، بلکه از جنس گفتگو و شنیدن با یک موجود زنده هستند، از جنس گعده گرفتن و هم‌نشینی، به همین خاطر مخاطب آنها از خواندن آنها خسته نمی‌شود.

به تعبیر نقل شده از امیر المومنین:

👈 «لاَ تُخْلِقُهُ  کَثْرَةُ  اَلرَّدِّ وَ وُلُوجُ  اَلسَّمْعِ»

هراندازه هم قرآن تکرار شود و به گوش بخورد کهنه نمی‌شود.

اگر می‌خواهیم این حالت زنده و با طراوت بودن قرآن و مناجات برایمان همیشه حفظ شود، باید به جنس آن دقت کنیم و با مخاطب زنده و حاضر خود وارد گفتگو و شنیدن شویم.

..........

پی‌نوشت: شهید مطهری ماجرایی در مورد اقبال لاهوری می گویند که به مطلب بالا مرتبط است:

یکى از مفکّرین عالم اسلامى در اعصار اخیر، اقبال لاهورى است. اقبال اهل هندوستان سابق و پاکستان جدید و در یک خاندان مسلمان پرورش یافته است. او تحصیلات جدید را طى کرده و در همان زمان از تحصیلات قدیم فى الجمله‏اى بهره‏مند بوده است ولى شور اسلامى را همیشه داشته، برعکس اکثر قریب به اتفاق محصلین ایرانى که یک حالت رنگ پذیرى عجیبى نسبت به فرنگیها دارند. این مرد تحصیلات عالیه‏اى در رشته فلسفه داشته و کتابها به زبان انگلیسى نوشته که همان کتابها براى مستشرقین جزء مدارک شمرده مى‏شود. مرد بسیار باشور و از کسانى بوده است که شمّ اسلامى داشته و از آن حمایت کرده است که تنها اسلام است که مى‏تواند دنیا را نجات بدهد، با اینکه خودش مرد متجددى بوده و از افکار امروز حداکثر آگاهى را داشته است. اشعار زیادى هم گفته است. حالا به این جهت کارى ندارم. او مى‏گوید پدرم یک جمله‏اى به من گفت که آن جمله برایم درس شد. یک روز صبح مشغول تلاوت قرآن بودم. پدرم گفت: چه مى‏کنى؟ گفتم: قرآن مى‏خوانم.

گفت: قرآن را آنچنان بخوان که گویى وحى بر تو نازل شده است. همین جمله مثل نقشى که روى سنگ کنده باشند در دلم اثر گذاشت و از آن به بعد به هر آیه‏اى که رسیدم، تا تأمل و تدبّر نکردم رد نشدم.

لینک مطلب در کانال آیات و روایات کاربردی  👇

https://eitaa.com/ayat_va_revayat/158

بدترین جنبندگان

«إِنَّ شَرَّ ٱلدَّوَابِّ عِندَ ٱللَّهِ ٱلصُّمُّ ٱلبُکمُ ٱلَّذِینَ لَا یَعقِلُونَ»

مدح یا مذمت کردن برای چیزی معنا دارد که شانیت را دارد مثلا به سنگ نمی‌گویند چرا درست نگاه نمی‌کنی یا آفرین چقدر خوب توجه کردی ولی به انسان می‌گویند چون سنگ چشمی ندارد که درست ببیند و یا عقلی ندارد که توجه کند اما انسان دارد.

در آیه ۲۲ انفال خداوند در مقام مذمت کسانی که فکر نمی‌کنند می‌گوید بدترین جنبندگان کسی است که کر و و لال و هستند و نمی‌اندیشند.

آن کس که شانیت چنین مدح یا ذمی را دارد انسان است، اوست که قوه تعقل را دارد و مخاطب این مذمت خداوند است اما اگر این انسان اهل شنیدن نباشد و خود رأی باشد، اهل گفتن آنچه از حق و درستی می‌دانند نباشند و لال باشد، اهل فکر کردن نباشد و هرچیزی را بی‌حساب و کتاب قبول کند، این آدم شایسته نام آدمی نیست بلکه از جنبندگان هم پایین‌تر است و شر همه جنبندگان است.

پس هم خوب بشنویم، هم اگر حقی و درستی را می‌دانیم خوب بیان کنیم و هم خوب فکر کنیم.لینک مطلب در کانال آیات و روایات کاربردی  👇

https://eitaa.com/ayat_va_revayat/159

تاثیر سختی‌ها در اصلاح روح و جسم

در فرازهایی از یکی از خطبه‌های حضرت امیر در نهج البلاغه، حضرت می‌فرمایند خوراک من دو قرص نان بیشتر نیست و ادامه می‌دهند:

👈 «فَمَا خُلِقْتُ لِیَشْغَلَنِی أَکْلُ اَلطَّیِّبَاتِ کَالْبَهِیمَةِ اَلْمَرْبُوطَةِ هَمُّهَا عَلَفُهَا...»

مرا براى آن نیافریده‌اند که غذاهاى لذیذ و دلپذیر به خود مشغولم دارد، چون چارپایان در آغل بسته که همه هدفشان نشخوار علف است‌، ...

در ادامه حضرت می‌گویند: مثل این است که می‌شنوم برخی می‌گویند:

اگر قوت پسر ابوطالب چنین است، ضعف او را زمینگیر می‌کرد و نمی‌توانست با پهلوانان ‌و شجاعان جنگ کند.

حضرت برای پاسخ به این گمان می‌فرمایند:

 👈 «أَلَا وَ إِنَّ اَلشَّجَرَةَ اَلْبَرِّیَّةَ أَصْلَبُ عُوداً وَ اَلرَّوَاتِعَ اَلْخَضِرَةَ أَرَقُّ جُلُوداً وَ اَلنَّابِتَاتِ اَلْعِذْیَةَ أَقْوَى وَقُوداً وَ أَبْطَأُ خُمُوداً»

بدانید، که آن درخت که در بیابان‌ها پرورش یافته، چوبى سخت‌تر دارد و بوته‌هاى سرسبز و لطیف، پوستى بس نازک. آرى، درختان بیابانى را به هنگام سوختن، شعله نیرومندتر باشد و آتش بیشتر.

....

کلام حضرت در تاثیر تحمل سختی و ترک نازپروردگی فقط در مورد اصلاح بدن انسان نیست، بلکه روح انسان نیز اگر با سختی و محدودیت‌ها مواجه شود، رشد می‌کند.

در تربیت نفس باید طعم سختی و محدودیت را چشید، بدن انسان نیز اگر عادت به راحتی و برخورداری و پرخوری کند، می‌شود ماشین دفع!

روزه برای اصلاح بدن و روح، تمرینی لازم از چشیدن طعم محدودیت است.

لینک مطلب در کانال آیات و روایات کاربردی  👇

https://eitaa.com/ayat_va_revayat/16

قُوتُ اَلْأَرْوَاحِ

از امیرالمؤمنین (علیه السلام) روایت است:

👈 «قُوتُ اَلْأَجْسَادِ اَلطَّعَامُ وَ قُوتُ اَلْأَرْوَاحِ اَلْإِطْعَامُ»

خوراک مایه قوت جسم‌ها غذا است، و خوراک مایه قوت روح‌ها غذا دادن است.

 

در آیه ۱۰۳ سوره توبه خداوند تبارک و تعالی به پیامبر اکرم می‌فرماید:

👈 «خُذ مِن أَموَٰلِهِم صَدَقَةٗ تُطَهِّرُهُم وَتُزَکِّیهِم بِهَا»

از اموالشان صدقات را دریافت کن چراکه به سبب این گرفتن صدقات آنها را پاک می‌کنى و رشد و تکامل مى‌دهى؛

 

بیش از آنکه فقیر به کمک کردن ما نیاز داشته باشد، ما به کمک کردن به او نیاز داریم، بیش از آنکه میهمان ما از مهمانی شدن توسط ما بهره ببرد، ما از میهمانی دادن و اطعام کردن به او بهره می‌بریم.

اشتباه می‌کنند کسانی که می‌گویند در مساجد و حسینیه‌ها از مردم پول جمع نکنید و با موقوفات یا از طریق افراد سرمایه‌دار هزینه‌های مسجد و حسینیه را تامین می‌کنند، چون همه باید در کمک کردن سهیم شوند، این مشارکت در کمک‌کردن خودش یک امر تربیتی و موجب پاک شدن مردم است.

.....

📌 پی‌نوشت: البته در نحوه جمع آوری کمک می‌شود خلاقیت به خرج داد و شیوه‌هایی که اخلاص و کرامت مردم و متولی بیشتر حفظ شود را اجراء کرد. مثلا عوض هر روز، هر هفته یا ماه پاکت‌هایی بین مردم توزیع شود تا هرکس هرچه دوست داشت در پاکت‌ها بگذارد یا کارتخوان را به خود فرد کمک کننده دهیم تا مبلغ را واریز کند.

لینک مطلب در کانال آیات و روایات کاربردی  👇

https://eitaa.com/ayat_va_revayat/16

شر وسواس خناس

مقایسه‌ای کنید بین دو سوره مبارکه فلق و ناس، نکته بسیار مهمی از مقایسه این دو سوره بدست می‌آید.

در سوره فلق به «رب الفلق» پناه برده می‌شود از شر هر آنچه خلق شده است و چند مورد را به خصوصه از این مخلوقات ذکر می‌کند: شب هنگامی که تاریک می‌شود، ساحران و دعا نویس‌ها که گره می‌زنند و در آن می‌دمند، حسودان که حسادت می‌کنند.

معلوم می‌شود این سه مورد از میان مخلوقات خطرناک‌تر از بقیه هستند.

اما در سوره ناس ورق برمی‌گردد، عوض یک بار نام خدا را بردن و پناه بردن به او از همه مخلوقات، سه بار نام خداوند با صفات مختلفش را به میان می‌آورد و به آن پناه می‌برد، از شر فقط یک چیز:

«قُل أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ _ مَلِکِ ٱلنَّاسِ _ إِلَٰهِ ٱلنَّاسِ»

از شر چه چیزی؟

«مِن شَرِّ ٱلوَسوَاسِ ٱلخَنَّاسِ»

از شر وسوسه گر کمین گرفته پنهان که بسیار وسوسه می‌کند.

«ٱلَّذِی یُوَسوِسُ فِی صُدُورِ ٱلنَّاسِ»

آنکه همواره در سینه‌هاى مردم وسوسه مى‌کند.

مِنَ ٱلجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ»

چه وسوسه گران از جنّیان و چه آدمیان.

معلوم می‌شود بیشترین ضررها و خطرها از جانب این وسوسه‌گرها به انسان می‌رسد و متاسفانه مردم از دعا نویس و ساحر و شب و حسود و هر چیزی می‌ترسند و دوری می‌کنند جز این وسوسه‌گرهای پنهان.

وسوسه‌گرهایی که ذهن و قلب شما را بهم می‌ریزند، دنیا را مقابل چشم شما سیاه می‌کنند، دل‌های شما را برای انجام گناه و خیانت و ظلم نرم می‌کنند.

خیلی از کانال‌ها و شبکه‌های ماهواره‌ای و دوستان مصداق تام این وسوسه‌گرهای کمین گرفته پنهان هستند.

لینک مطلب در کانال آیات و روایات کاربردی  👇

https://eitaa.com/ayat_va_revayat/162

رفیق و یار شما پیامبر اکرم دیوانه نیست

ضرب المثل‌ها بخشی از فرهنگ مردم هر جامعه هستند، هر ضرب المثلی در جامعه نمی‌گیرد و نمی‌ماند الا اینکه جامعه آن را بپذیرد.

از قدیم از زبان پدر و مادر و دوست و رفیق شنیده‌ایم: «خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو»

همرنگ جماعت شدن یعنی ساکت شدن، پذیرفتن شرایط موجود، قیام نکردن مقابل نقص‌ها و خطاهای جامعه.

اما قرآن می‌گوید یکی یکی دوتا دوتا قیام کنید.

👈 «قُل إِنَّمَا أَعِظُکُم بِوَحِدَةٍ أَن تَقُومُواْ لِلَّهِ مَثنَى وَفُرَدَى ثُمَّ تَتَفَکَّرُواْ مَا بِصَاحِبِکُم مِّن جِنَّةٍ»

بعد از قیام تفکر کنید، رفیق شما پیامبر اکرم دیوانه نیست.

خاصیت قیام، برهم زدن شرایط موجود است، همرنگ جماعت نشدن است، ما وظیفه داریم همرنگ جماعت نباشیم به این معنا که فکر کنیم و آنچه از فرهنگ جامعه را غلط می‌دانیم مقابل آن بایستیم، حرف بزنیم، سنت‌های غلط را بشکنیم.

👈 «وَمَا صَاحِبُکُم بِمَجنُون»

رفیق و یار شما پیامبر اکرم دیوانه نیست، او فقط همرنگ جماعت نیست، اهل قیام در برابر باطل‌ها است‌.

لینک مطلب در کانال شرح حال  👇

https://eitaa.com/ayat_va_revayat/163

امید به عمل..

در حکمت‌های نقل شده از لقمان حکیم آمده است، لقمان به فرزندش می‌گوید: ای پسرم، هفت هزار حکمت فرا گرفتی، پس چهار حکمت آن را حفظ کن و همراه من به بهشت بیا.

معلوم می‌شود این چهار حکمت مخ همه اندرزها است.

یکی از این چهار حکمت این است:

👈 «وَ أَخْلِصِ‏ الْعَمَلَ‏ فَإِنَّ النَّاقِدَ بَصِیر»

عملت را خالص کن چرا که آنکه نقد کننده است آگاه است.

 

آن چهار حکمت منقول از لقمان در روایتی قدسی نیز با اضافاتی آمده است:

👈 «وَ قالَ تَعالى: یَابْنَ آدَمَ! اَکْثِرْ مِنَ الزّادِ اِلى طَریقٍ بَعیدٍ، وَ خَفِّفِ الْحَمْلَ فَالصِّراطُ دَقیقٌ، وَ اَخْلِصِ الْعَمَلَ فَاِنَّ النّاقِدَ بَصیرٌ، وَاَخِّرْ نَوْمَکَ اِلَى القُبُورِ وَفَخْرَکَ اِلىَ المیزانِ وَ لَذّاتِکَ اِلَى الجَنَّةِ، وَ کُنْ لى، اَکُنْ لَکَ.»

خداوند متعال فرمود: اى فرزند آدم! براى راهى طولانى توشه بسیار برگیر و بار خود را سبک کن، چرا که راه، باریک است. و کار و عمل را خالص ساز، چرا که ارزیاب، بیناست. و خواب خود را براى قبر نگهدار و افتخار خویش را براى میزان و لذّت هاى خود را براى بهشت. و براى من باش، تا براى تو باشم.

.....

پی‌نوشت:

در دستگاه کریم قاعدتا نباید خیلی مو را از ماست بکشند! اما با توجه به آیات و روایات در دستگاه خداوند ذره ذره خطاها دیده می‌شود و از همه سخت‌تر اخلاص است که اکثر اعمال ما در این مرحله رفوضه می‌شود!

اما چرا؟! ظاهرا خداوند نمی‌گذارد در دستگاهش کسی طلبکار و مدعی خارج شود، هرچه هم بیاوریم باز یک جایش عیبی پیدا می‌شود!

الا اینکه بدهکار و با امید به فضلش برویم و آن وقت سیئاتمان هم حسنات می‌شود!

تذکر:

متاسفانه برخی از این مطلب درست سوء برداشت می‌کنند و امید بی‌عمل به فضل الهی می‌بندند!

اما این نکته هم مکرر در روایات آمده است که امید بی‌عمل فریب شیطان است‌.

از حضرت امیر علیه السلام نقل است:

👈 «لَا تَکُنْ‏ مِمَّنْ‏ یَرْجُو الْآخِرَةَ بِغَیْرِ عَمَلٍ»

مثل آن کسی نباش که امید به آخرت دارد، ولی عمل ندارد.

ما باید تا جای ممکن عمل کنیم ولی به عملمان دل خوش نکنیم بلکه به فضل خداوند دل خوش باشیم.

لینک مطلب در کانال شرح حال  👇

https://eitaa.com/ayat_va_revayat/164