در آیه ۲۶ سوره مبارکه اسراء می‌گوید:
«وَءَاتِ ذَا ٱلۡقُرۡبَىٰ حَقَّهُۥ وَٱلۡمِسۡکِینَ وَٱبۡنَ ٱلسَّبِیلِ وَلَا تُبَذِّرۡ تَبۡذِیرًا»
و حقّ خویشاوندان و حقّ تهیدست و از راه مانده را بپرداز، و هیچ گونه اسراف و ولخرجى مکن.
بعد در ادامه در آیه ۲۸ به زبان عامیانه می‌گوید:
حالا اگر پول نداری و نمی‌توانی جواب آنها را بدهی تا به امید خدا، از رحمت الهی رزقی به تو برسد، زبان خوش که داری، روی خوش که داری با زبان خوش، با یک لبخند با آنها مواجه کن.
یکی از اساتید می‌فرمودند: وقتی به فقیری می‌رسی که پول می‌خواهد و نداری یا به هر دلیلی نمی‌خواهی یا نمی‌توانی به او پول بدهی، لااقل با لبخند و حال احوال و یک خدا خیرت دهد و زبان خوش با او رفتار کن.
نه اینکه پول که نمی‌دهی یک توهین و تحقیری هم نثارش کنی.
همین روی خوش با لبخند و حال احوال کردن شما یک صدقه است.
- ۰۱/۱۱/۱۶