یک قانون خداوند وارث شدن مؤمنین بر زمین است. قرآن می‌گوید: «وَنُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ. (قصص - ۵)»
ما اراده کرده‌ایم منت نهیم بر کسانی که در زمین به استضعاف کشیده شده بودند و آنان را پیشوا و وارث قرار دهیم.
آنچه معمولا از این آیه فهمیده می‌شود و با سیاق آیات قبل و بعد و روایات ذیل آن نیز موافق است، اراده خداوند بر پیشوایی و وراثت مستضعفین از طریق ارسال یک رهبر و قیام و تشکیل حکومت و شکست طاغوت‌های زمان است.
چه بسا معنی دیگری نیز از آیه بشود فهمید:
معنای دیگر اشاره خداوند به یک قانون جاری در عالم است که ظالمان و مترفین سرمایه‌دار به مرور به واسطه فاصله گرفتن از توصیه‌های خداوند نسل آنها منقطع می‌شود، عمر و سلامتی آنها کاسته می‌شود و اموال و جایگاه‌ها به طبقه‌ای که به استضعاف کشیده شده بودند منتقل می‌شود. از طبقه آنها کاسته می‌شود و از طبقات پایین اجتماع جایگزین آنها می‌شوند. اگرچه اکثریت بشر ظرفیت پیشوایی و وراثت را ندارند اما عالم تکوین دائما در حال پالایش است.
................................