از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) روایت است:
«نَهَى رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ أَنْ یَطْرُقَ اَلرَّجُلُ أَهْلَهُ لَیْلاً إِذَا جَاءَ مِنَ اَلْغَیْبَةِ حَتَّى یُؤْذِنَهُمْ»
پیامبر اکرم نهی کردند که اگر مردی در مسافرت بود و شبانه به منزلش بازگشت نزد خانواده‌اش برود الا اینکه قبل از رسیدن آنها را مطلع کرده باشد.
به همین جهت در خاطرات علما هست که وقتی از مسافرت برمی‌گشته‌اند، اگر شب بوده‌است، شب را به خانه نمی‌رفته‌اند و بیرون می‌خوابیده‌اند تا صبح شود.
این نهی دلالت بر کراهت دارد و نه حرمت و ظاهر آن هم به احتمال قوی جهت رعایت حال خانم خانه بوده است که از آمدن یکباره همسر خود غافلگیر نشود.
البته مرد صبح هم که برود زن غافلگیر می‌شود و فرصت جمع و جور کردن خانه را ندارد ولی به هرحال کمتر غافلگیر می‌شود.