🎙 (حضرت آیت‌الله حائری شیرازی)
🔰هر جا اختلافی دیدید بدانید که قیام برای نفس است. قیام برای نفس هست که انسان را به غیبت می‌کشد، به تهمت می‌کشد، به فساد اخلاق می‌کشد. قیام برای نفس است که جمع‌ها را متفرق می‌کند و افراد متحد را متفرق می‌کند. قیام برای خدا هست که افراد متفرق را متحد می‌کند. دعوت امام امت برای قیام لله بود در کلامش اثر، خاصیت [بود].
🔰 امام که در حیات ما زندگی او برای ما قابل لمس بود، می‌بینیم یک طلبه بوده است، بعد شده یک فاضل؛ در دوره فضل و اجتهاد و علمیتش به انگیزه قیام لله، امر به معروف و نهی از منکر کرده است. تنها بود، یکی بود، خدا یکی او را کثیر کرد. بی یار و یاور بود، خدا برایش یار و یاور قرار داد. گمنام بود، خدا او را معروف و مشهور کرد. سلاح و ساز و برگ جنگی هیچ نداشت، حتی یک چاقو قلم تراش برای [اینکه] دفاع از خود بکند نداشت. خدا به او هواپیما‌های شکاری و فانتوم و اینها داد، اینها را خدا به او داد. او از کسی نگرفت، با کسی پیوند نکرد، با کسی قرار داد نبست، با خدا قرار داد بست و هر قراری با هر کسی داشت پاره کرد. تنها، یکه، بدون تکیه به وعده کسی، نوید کسی، کمک کسی، مادیات کسی حرکت کرد. خدا به او نصرت داد. همه پیشرفت او نتیجه قیام او لله بود، همه پیشرفت مردم هم بخاطر قیام لله‌شان است.
🔰 بعد از رحلت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم، قیام‌های للنفس بوجود آمد، نتیجه‌اش جنگ‌های داخلی بین مسلمان‌ها شد، نتیجه‌اش تفرقه شد، نتیجه‌اش ضعف‌ها شد، سستی‌ها شد، زبونی‌ها شد. همین مردمی که وقتی قیام لله کرده بودند، بر بزرگ‌تر‌های عالم آن روز حاکم شدند، وقتی که از قیام لله به قیام للنفس روی آوردند و هر کس برای گرم کردن تنور خودش کار کرد و هر کسی به فکر خودش افتاد. اینها که عددشان به یک میلیارد، هزار میلیون نفر رسیده بود، در دوره هزار میلیونی، چاره سه میلیون یهودی را نکردند.
🔰 آن روزی که قیامشان لله بود، سه میلیون نفر نشده بودند در مقابل میلیون‌ها مردم عالم ایستادند و پیروز شدند. امروز که مسلمان‌های عالم قیامشان للنفس است، جمعیتشان به میلیارد رسیده است، از عهده سه میلیون، آن هم یهودی، بر نمی‌آیند.
🔰 اینها عبرتی است برای اهل عبرت که ضعف خودشان را از قیام للنفس بدانند و قدرتشان را از قیام لله بدانند و ما تا اینجا به هر چه رسیده‌ایم و هر پیروزی که حاصل شده است، از لطف خدا، محبت خدا و تاییدات الهی، نتیجه قیام لله امام و قیام لله امت است و اگر امت درجات، محرومیت کشید، پیشرفت نکرد، متوقف شد، بخاطر این بوده است که آن قیام لله‌ش کامل نبوده یا قیام للنفس داخل قیام لله شده است و قیام او مخلوط شده است.
🔰 هر گاه که امت مثل امام شد، همانطوری که او در قیام لله‌ش دیگر قیام للنفس نیست، فرد هم اجازه ندهد که در قیام لله‌ش قیام للنفس دخالت بکند، آن هم مثل امام موفق می‌شود، موانعش بر طرف می‌شود، مشکلاتش حل می‌شود. هر مسئولی در هر جا که هست، هر کسی در هر حدودی که دارد کار می‌کند، سعی کند قیام برای نفس وارد قیام لله‌ش، وارد شغلش نشود، وارد کارش نشود، وارد حرفش نشود، وارد نگاهش نشود.
🔰 اگر اینطور شد خدا عمل انسان را قبول می‌کند، وقتی خدا قبول کرد انسان موفق می‌شود اما اگر قیام للنفس داخل کار شد، این مثل بشقاب پلویی می‌شود که داخلش یک فضله موش باشد. شما خودت می‌خوری که تعارف خدا بکنی؟! عمل را وقتی آلوده شد نمی‌پذیری؛ خدا هم وقتی عمل آلوده شد نمی‌پذیرد. چیزی که به خود نمی‌پسندی به دیگران نپسند. اگر آشپز به شما یک دیگ برنج داد با یک فضله موش در آن، نمی‌پذیری.
📌به شرح حال بپیوندید👇