مروری بر تجربه‌پذیرش قطع‌نامه ۵۹۸

🔻 امام در ۱ فروردین ۱۳۶۷ در بخشی از پیام رادیو- تلویزیونى به مردم می‌فرمایند: «همه این قدرت‌هاى بزرگ این طورى هستند و ما باید در مقابل تمام اینها بایستیم، همان طورى که جوان‌هاى ما بحمد اللَّه الآن در جبهه‌‏ها این پیروزی‌ها را، این پیروزی‌هاى بزرگ را به دست آوردند، باید تا آخر این مطلب باشد، باید هیچ درش سستى نشود تا وقتى که ان شاء اللَّه عَلم را به دست صاحب عَلم بدهند.» (صحیفه امام ؛ ج‏ ۲۱؛ ص ۴.)

 

🔻 اما ایشان ۴ ماه بعد از آن، قطع‌نامه ۵۹۸ را پذیرفته و در ۲۹ تیر در پیامی که به این مناسبت صادر می‌کنند. می‌فرمایند:

«فرزندان انقلابى‌‏ام، اى کسانى که لحظه‌‏اى حاضر نیستید که از غرور مقدستان دست بردارید، شما بدانید که لحظه‌لحظه عمر من در راه عشق مقدس خدمت به شما مى‏‌گذرد. مى‏‌دانم که به شما سخت مى‌‏گذرد؛ ولى مگر به پدر پیر شما سخت نمى‌‏گذرد؟ مى‏‌دانم که‏ شهادت شیرین‌تر از عسل در پیش شماست؛ مگر براى این خادمتان این‌گونه نیست؟ ولى تحمل کنید که خدا با صابران است. بغض و کینه انقلابى‏تان را در سینه‌‏ها نگه دارید؛ با غضب و خشم بر دشمنانتان بنگرید؛ و بدانید که پیروزى از آن شماست و تأکید مى‏کنم که گمان نکنید که من در جریان کار جنگ و مسئولان آن نیستم. مسئولین مورداعتماد من هستند. آنها را از این تصمیمى که گرفته‌‏اند شماتت نکنید، که براى آنان نیز چنین پیشنهادى سخت و ناگوار بوده است. که ان شاء اللَّه خداوند همه ما را موفق به خدمت و رضایت خود فرماید.» (همان، ص: ۹۶.)

 

🔻 در آخر این پیام هم می‌گویند: «فرزندان انقلابى‌‏ام، توجه کنید که امروز روز حضور گسترده در جبهه‌‏هاست. فکر نکنید که دیگر جنگ تمام شده است. خود را مسلح به سلاح ایمان و جهاد کنید. بر دشمن غدار رحم جایز نیست و اینها تمام حرف‌هایشان یک فریب است. ما خواستیم به دنیا ثابت کنیم که صدام معتقد به مجامع بین‌المللی نیست.» (همان، ص: ۱۰۱.)

 

📌تجربه نیز نشان داد عراق از فرصت استفاده کرد و توانش را بازیابی کرد و باز حمله گسترده‌ای انجام داد.

👈به شرح حال در ایتا بپیوندید.