🔰 یکی از ویژگیهای حضرت امام قبل و بعد از پیروزی انقلاب این بود که در مبارزات خود به طاغوتها تکیه نمیکردند،[۱] در سالهایی که ایشان در عراق در تبعید به سر میبردند رژیم عراق تمایل زیادی برای همکاری با ایشان علیه رژیم پهلوی داشت اما ایشان مبارزات خود را بصورت مستقل از آنها پیش میبردند. حجتالاسلام سید محمود دعایی نقل میکند:
🔻 در آن زمان(دهه ۵۰) ایران به ملامصطفی بارزانی پناه داده بود و ایران پایگاهی برای کردهای عراقی شده و دولت امکانات و تسهیلات لجستیکی و تبلیغاتی فراوانی در اختیار کردهای عراق قرار داده بود. یک جنگ فرسایشی خونین دراز مدت بین کردهای عراق و رژیم عراق به وجود آمده و شمال عراق ناأمن شده بود. عراقیها هم به دلیل ضرورت مقاومت و مقابله با کردها چندین لشکر نیرومند خودشان را درگیر کرده بودند و دایما این لشکرها تلفات میدادند ...
🔻 بنابراین عراقیها هم متقابلا تصمیم گرفتند به مبارزین ایرانی خارج از کشور و مبارزین ایرانی درون کشور خودشان کمک کنند، برای آنان پایگاهی درست کنند و مساعدت کنند. آنها از هر کسی که حاضر بود در مسیر مبارزاتیاش از امکانات عراق علیه ایران استفاده کند، استقبال میکردند. البته خیلی علاقمند بودند که از وجود حضرت امام هم بهره ببرند، اما امام اجازه ندادند که از ایشان به این شکل بهره برداری شود. در این زمان تیمور بختیار هم خارج از ایران بود. وی در ارتباط با یک جریانی در لبنان گیر افتاده بود و رژیم ایران اصرار داشت که او را دستگیر کند. عراقیها تلاش کردند و توسط ایادی خود در لبنان او را از زندان آزاد کردند و به عراق آوردند و به او پایگاه دادند و او هم که زمانی رئیس ساواک ایران بود به عنوان کسی که داعیه مبارزه رهائی بخش دارد، و درصدد تشکیل جبهه آزادی بخش برای سرنگونی رژیم شاهنشاهی است و در داخل ایران هم طرفداران و یارانی دارد و مایل است همه مبارزین و مخالفین شاه را متحد و متشکل کند مورد حمایت جدی رژیم عراق قرار گرفت. بنابراین عراقیها از کلیه احزاب و تشکلهای سیاسی مخالف شاه مثل حزب توده، جبهه ملی، کنفدراسیون و گروههای اسلامی و مذهبی دعوت کردند که به عراق بیایند و پایگاه تشکیل دهند...
🔻 هیچ گروه مذهبی اصیلی به بختیار نپیوست. تنها یک روحانی بد نام بنام آقای موسی اصفهانی نوه مرحوم آقا سید ابوالحسن اصفهانی بود که به دلیل اختلاف مالی بارژیم ایران به عراق آمده بود، نه به دلیل اختلاف عقیدتی و ایدئولوژیکی گفته میشد که او اختلاسهایی کرده و به همین دلیل تحت تعقیب است، او به محض ورود به بغداد در اطراف بختیار قرار گرفت.
🔻 عراقی هابه کلیه مبارزین ایرانی که در خارج از کشور بودند، در اروپا، امریکا یا خاورمیانه و هر جایی که فعالیت میکردند، امکانات تردد و اقامت آموزش و تبلیغ میدادند. آنها کلیه نیازهایی را که یک مبارز برای ادامه راه خود احتیاج دارد در اختیارشان قرار میدادند. در کنار همین امکانات وسیع تبلیغاتی، رادیوی فارسی بغداد که در ایران قبل از این ماجراها شنونده چندانی نداشت در اختیار مبارزین قرار گرفت و به تناسب به قسمتهایی تقسیم شد.[۲]
....................
📝پینوشت:
[۱] « وَ لا تَرْکَنُوا إِلَى الَّذینَ ظَلَمُوا»(۱۱۳ هود) عدم رکون (اعتماد –تکیه) به ظالمان یکی از اصلهای اساسی در مبارزات انبیاء است و در قرآن به پیامبر نسبت به آن تذکری جدی همراه با تحذیر نسبت به عاقبت سخت آن داده میشود.
اما باید دقت کرد که رکون و اعتماد جدا از معنای ارتباط و تعامل است، به طور مثال در همین ماجرا آقای سید محمود دعایی بدون استجازه از حضرت امام شروع به همکاری با رادیو بغداد میکنند و بعد از چند ماه که امام مطلع میشوند بعد از دیدن متن صحبتهای ایشان مانع ادامه این برنامه نمیشوند.
[۲] دعایی، محمود، گوشه ای از خاطرات حجت الاسلام والمسلمین سیدمحمود دعایی، تهران، مؤسسه تنظیم ونشر آثار امام خمینی(س)، مؤسسه چاپ ونشر عروج، ۱۳۸۷ش، صص: ۸۰ -۸۲.
........................
📝 مطلب مرتبط:
✍️مروری بر اعتماد به آمریکا در دولت موقت...
...........................
📌به شرح حال بپیوندید👇