🔻 اسلام به مسیحیت مى‌گوید: «تَعٰالَوْا إِلىٰ کَلِمَةٍ سَوٰاءٍ بَیْنَنٰا وَ بَیْنَکُمْ». مشترکات را با آن‌ها مورد ملاحظه قرار مى‌دهد. اسلام علیه ملت‌هاى دیگر نیست، علیه ادیان دیگر نیست؛ علیه زور است، علیه ظلم است، علیه استکبار است، علیه سیطره‌جوئى است.
📚(بیانات رهبری در دیدار کارگزاران نظام ۱۷ فروردین ۱۳۸۶)
🔻در اسلام مبناى اصلى آزادى انسان، توحید است... آن نقطه‌ى کانونى، توحید است. توحید فقط عبارت نیست از اعتقاد به خدا؛ توحید عبارت است از اعتقاد به خدا، و کفر به طاغوت؛ عبودیت خدا، و عدم عبودیت غیر خدا؛ «تَعٰالَوْا إِلىٰ کَلِمَةٍ سَوٰاءٍ بَیْنَنٰا وَ بَیْنَکُمْ أَلاّٰ نَعْبُدَ إِلاَّ اللّٰهَ وَ لاٰ نُشْرِکَ بِهِ شَیْئاً» نمى‌گوید «لا نشرک به احدا» -البته یک جائى هم «احداً» دارد، اما اینجا اعم از آن است- مى‌فرماید: «وَ لاٰ نُشْرِکَ بِهِ شَیْئاً»؛ هیچ چیزى را شریک خدا قرار ندهید. یعنى شما اگر از عاداتِ بى‌دلیل پیروى کنید، این برخلاف توحید است؛ از انسانها پیروى کنید، همین‌جور است؛ از نظام‌هاى اجتماعى پیروى کنید، همین‌جور است -آنجائى که به اراده‌ى الهى منتهى نشود- همه‌ى اینها شرک به خداست، و توحید عبارت است از اعراض از این شرک. «فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطّٰاغُوتِ وَ یُؤْمِنْ بِاللّٰهِ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقىٰ»؛ کفر به طاغوت وجود دارد، بعدش هم ایمان به خدا. خب، این معنایش همان آزادى است. یعنى شما از همه‌ى قیود، غیر از عبودیت خدا، آزادید.
📚 (بیانات رهبری در چهارمین نشست اندیشه‌هاى راهبردى با موضوع آزادى ۲۳ آبان ۱۳۹۱)