فرعون و فرعونیان کسانی بودند که فقط یک بخش جنایت آنها را قرآن به این شکل توصیف می‌کند:
«وَإِذْ نَجَّیْنَاکُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ یَسُومُونَکُمْ سُوٓءَ الْعَذَابِ یُذَبِّحُونَ أَبْنَآءَکُمْ وَیَسْتَحْیُونَ نِسَآءَکُمْ...»
آنان که همواره شما را به سخت‌ترین صورت شکنجه می‌کردند، پسران شما را سر می‌بریدند و زنان شما را [برای بیگاری و کنیزی] زنده می‌گذاشتند.
(این جنایت مربوط به زمان قبل از تولد موسی(ع) و نوزادی او است)
ما هر گناهی که انجام داده باشیم از فرعون و فرعونیان که بدتر نیستیم! اما خداوند برای فرعون و اطرافیانش هم برنامه هدایت اختصاصی دارد.
«ثُمَّ بَعَثْنَا مِنْ بَعْدِهِمْ مُوسَىٰ بِآیَاتِنَآ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ» (اعراف:۱۰۳)
هیچ وقت خدا هیچ بنده‌ای را محروم نمی‌کند این ما هستیم که از خدا ناامید می‌شویم و فکر می‌کنیم به خاطر گناهانمان دیگر خدا ما را رها کرده است.
این ما هستیم که خودمان را محروم می‌کنیم و فکر می‌کنیم دیگر نمی‌شود و خدا ما را راه نمی‌دهد.
در حالی که خدا برنامه هدایتش را از فرعون هم محروم نمی‌کند و موسی(ع) را که به سوی فرعون می‌فرستد، می‌گوید موسی با او آرام سخن بگو (نفسش را تحریک نکن)، بگذار راه برگشت بر رویش باز باشد، شاید متذکر شد و خشوع کرد.
👈 «فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَیِّنًا لَعَلَّهُ یَتَذَکَّرُ أَوْ یَخْشَىٰ»
این آیات دو درس دارد:
یکی برای آنهایی که می‌خواهند به سوی خدا برگردند تا بدانند هیچ وقت برای بازگشت دیر نیست حتی اگر فرعون و قاتل باشی.
یکی برای مبلغان که از هیچ کس ناامید نباشند.