در روایت از امام صادق علیه السلام است که در زمان غیبت این دعا را زیاد بخوانید:
«اللَّهُمَ عَرِّفْنِی نَفْسَکَ»
خداواندا خودت را به من بشناسان
«فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی نَفْسَکَ لَمْ أَعْرِفْ نَبِیَّکَ»
چراکه اگر تو را نشناسم نبی تو را هم نخواهم شناخت.
«اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی رَسُولَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی رَسُولَکَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَکَ»
خداوندا رسول خودت را به من بشناسان چراکه اگر رسول تو را نشناسم حجت تو را نخواهم شناخت.
«اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی حُجَّتَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی حُجَّتَکَ ضَلَلْتُ عَنْ دِینِی»
خداوندا حجت خود را به من بشناسان چراکه اگر حجت تو را نشناسم از دین خود گمراه می‌شوم.
اگر به مضامین دعا دقت کنیم معلوم می‌شود گمراهی از نشناختن آخرین حلقه از ریسمان ولایت الهی یعنی حجت خداوند است اما چه می‌شود ما حجت خدا را نمی‌شناسیم؟! همه‌اش از توحید شروع می‌شود.
توحید اگر درست بود همه چیز بعدش درست می‌شود. بعدش نبی خدا (ص) را هم می‌شناسیم و حجت خدا را هم می‌شناسیم.
همه چیز از «اللَّهُمَ عَرِّفْنِی نَفْسَکَ» آغاز می‌شود. خدایا خودت را به ما بشناسان.🤲