📄 مشغول مطالعه مشروح مذاکرات مجلس خبرگان قانون اساسی بودم، در جلسه سوم، ۲۹ مرداد ۱۳۵۸، آقای مقدم مراغهای در نطق خود میگویند:
معذرت میخواهم اگر این را بیان مىکنم، ذکرش لازم است اگرچه در شأن این مجلس نیست. کار سقوط جامعه به جایی رسید که در جراید ایران خبر ازدواج دو پسر را درج کردند و برای آنها مجلس عروسی ترتیب دادند. به نام هنر در شیراز چهها که نکردند و مردم شاهد این ماجرا بودند و از فقدان تقوا و ایمان رنج میبردند و همه با هم قیام کردند.
....
📋 پینوشت: خواستم بگویم این حرفها و تحذیرها بیش از ۴۲ سال قبل هم بوده است. اگر این احساس خطرها به قیام بیانجامد لازم است و خوب و اگر به ناامیدی بیانجامد فریب شیطان است.
برخی از باب تقویت انگیزه برای قیام از این حرفها میزنند و بعضی از باب ناامیدیشان، اولی ایمان است و دومی کفر. به اولی میگویم بله درست است و به دومی میگویم نه نگران نباش این طور نیست.
- ۰۰/۰۸/۰۷