🔰 وقتی تاریخ می‌خوانی متوجه می‌شوی نه مسائل مسائل جدیدی است و نه پاسخ‌ها پاسخ‌های جدید، ما فقط در دورهای تاریخی با مسائل و پاسخ‌های تکراری گیر افتاده‌ایم، اگر این دورهای تاریخی تکرار نمی‌شد؛ این وضعمان نبود و تاریخ به سمت آینده روشن و طلوع انسان کامل پیش می‌رفت.
⁉️ چه می‌شود که این دورها تکرار می‌شود؟ شاید چون تاریخ نمی‌خوانیم و از گذشته درس نمی‌گیریم؟! شاید چون خسته می‌شویم و بازی تاریخ را از ابتدا آغاز می‌کنیم؛ و شایدهای دیگر...
🔰 ما از ابتدای انقلاب یک دور تاریخی را داریم تکرار می‌کنیم، راهکار مشکلمان چندان پیچیده و سخت نیست، چه کنیم که انسان‌ها عوض می‌شوند و پاسخ‌ها را فراموش می‌کنند و هزینه‌های درجا زدن در دور تاریخی را بر امتی تحمیل می‌کنند.
✅ هاشمی در مورد قطع رابطه ایران و آمریکا بعد از انقلاب می‌گوید:
🔸 «ایران تقریباً با آمریکا از همان روزهاى اول گروگانگیرى، در قطع رابطه بود و آنها هرکارى را که احتمال مىدادند از طریق آن مىتوانند فشارى برکشور وارد کنند، انجام داده بودند؛ مثلًا از تحویل قطعات فنى مورد نیاز صنعت کشور، خوددارى کردند و جلوى صادرات برخى از محصولاتشان را به ایران گرفته بودند و حتَّى از کشورهاى دوست خود که پیرو سیاست آن کشور بودند خواسته بودند که به انقلاب به هر نحو که مىتوانند ضربه بزنند، آنها هم این کار را مىکردند و اگر براى انجام کارى با ایران وارد مذاکره شده بودند، اجراى آن را به عقب مىانداختند و بهانه مىآوردند.
🔹 البته احتمال پیش آمدن این مسائل، از همان روزهاى اول گروگانگیرى مطرح بود و در شوراى انقلاب صحبتهایى در این زمینهها داشتیم و بحثهایى هم مىشد. هر چند که این اعتقاد وجود داشت که محاصره اقتصادى نمىتواند حربه خیلى مؤثرى علیه کشور ما باشد، زیرا حقیقت این بود که این روزها رقابت اقتصادى مخصوصاً در دنیاى سرمایهدارى، آن قدر زیاد است که کسى نمىتواند مدعى موفقیت در انجام چنین کارى شود. از طرفى بسیارى از کشورهاى جهان سوم با ایران همراه بودند و بلوک شرق، در آن زمان اصلًا منتظر چنین فرصتى بود. به طورى که در همان روزهاى اول قطع رابطه، از کشورهاى مختلف به دولت مراجعه مىکردند و مىگفتند که آماده برطرف کردن مشکلات کشورمان هستند، حتَّى برخى از آنها براى تحویل اجناس آمریکایى که صنایع ایران به آنها وابسته بود، اعلام آمادگى مىکردند.
🔸در واقع کشورها و افرادى که ظاهراً دوست آمریکا به حساب مىآمدند، در اینجا رقیب آمریکا شده بودند.
البته شوراى انقلاب و دولت هم در حد توانایىهاى کشور، پیشبینى کرده بودند که مسأله حادى پیش نیاید. به تدریج مسئولان و مردم هم دریافتند که نگاهمان باید به تولید داخلى باشد و ملت عملًا متوجه شد که باید کم کم روى پاى خود بایستد و این اعتقاد ایجاد شده بود که در ایران امکان تولیدات کشاورزى و صنعتى زیادى وجود دارد که اگر به آنها توجه شود، نتایج سودمندى خواهد داشت.
🔹 به هر حال از جمله نتایج این تحریم این بود که نشان داد اولًا یکپارچگى گستردهاى در جبهه سرمایهدارى غرب براى تحریم ایران وجود ندارد، ثانیاً جهان سوم و بلوک شرق آماده گسترش همکارى با کشورمان و شکستن این تحریم هستند و ثالثاً تهیه بسیارى از امکانات در داخل کشور هم مقدور است.
🔸امام در همین رابطه پیامى دادند و اعلام فرمودند: «خبر قطع رابطه بین آمریکا و ایران را دریافت کردم. اگر کارتر در عمر خود، یک کار کرده باشد که بتوان گفت به خیر و صلاح مظلوم است، همین قطع رابطه است. رابطه بین یک ملت به پا خاسته براى رهایى خود از چنگال چپاولگران بینالمللى، با یک چپاولگر عالمخوار، همیشه به ضرر ملت مظلوم و به نفع چپاولگر است. ما این قطع رابطه را به فال نیک مىگیریم، چون که این قطع رابطه دلیلى بر قطع امید دولت آمریکا از ایران است.»
👈کارنامه و خاطرات انقلاب در بحران صص: ۶۱ - ۶۳.
..........................
📌به شرح حال بپیوندید👇