✅ "عدالتخواه با نگاه معنوی" خودش را کامل و بیعیب نمیداند و دنبال رسوا کردن دیگران نیست و اگر تذکری میدهد میخواهد اصلاحی پدید آید.
👈« این عیبگیریهایى که بعضى از ما نسبت به دیگران میکنیم، همهاش براى این است که ما خودمان را- براى آن حبّ نفسى که داریم- خیلى مهذب و صحیح و آدم کامل میدانیم و دیگران را معیوب میدانیم و به عیبشان ایراد میگیریم.»[1]
✅ فرق است که با نگاه "رسوا کردن متخلف" وارد صحنه عدالتخواهی شویم یا "اصلاح متخلف"؛ عدالتخواه واقعی همچون علی است که اگرچه ضربتها وارد میکند اما هیچ ضربتی نیست الا اینکه محاسبه میکند که این فرد و آنچه در صلب اوست امکان نجات دارد یا خیر؟ این فرد را بهتر است فراری دهیم یا زخمی کنیم؟
✅ "عدالتخواه با نگاه معنوی" تا وقتی خلافی از مؤمنین ثابت نشده است اصل را بر صحت میگذارد.
👈به تعبیر قرآن: چرا مردان و زنان مؤمن به یکدیگر گمان خیر نمیبرند؟
🔹«لَوْ لا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ ظَنَّ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بِأَنْفُسِهِمْ خَیْراً»[2]
✅عدالتخواه واقتی اصل را بر فساد مسئولین نمیگذارد.
👈«خواست عدالت و رفع فساد بسیار مهم است. این خواستها باید وجود داشته باشد. در کنار این خواستها این طور هم نباشد که همهکارهایی را که مسئولان کردهاند انسان زیر سوال ببرد و مورد تردید قرار دهد.»[۳]
👈به تعبیر مروی از امیرالمؤمنین(ع): «رفتار برادرت را به بهترین وجه آن تفسیر کن، مگر زمانى که دلیلى اقامه شود که راه توجیه را بر تو ببندد. و تا وقتى براى سخنى که از دهان برادرت بیرون مىآید، توجیه خوبى مىیابى، به او گمان بد مبَر».
🔹«ضَعْ أَمْرَ أَخِیکَ عَلَى أَحْسَنِهِ حَتَّى یَأْتِیَکَ مَا یَغْلِبُکَ مِنْهُ، وَ لَا تَظُنَّنَّ بِکَلِمَةٍ خَرَجَتْ مِنْ أَخِیکَ سُوءاً وَ أَنْتَ تَجِدُ لَهَا فِی الْخَیْرِ مَحْمِلًا.»[۴]
پیشنهاد میکنم حتما در همین باب توضیحات رسایی در مورد انتخاب آیتالله آملی لاریجانی به ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام را بشونید.👇
✅البته این حسن ظن به معنای "سادگی پیشه کردن" و چشم بستن بر اتفاقات و عملکردها نیست.
👈در روایتی امام صادق (ع) نقل شده است: «به برادرت اعتماد کامل و تمام مکن؛ زیرا زمین خوردن ناشى از اطمینان کردن، بخشودنى نیست».
🔹«لا تَثِقَنَّ بأخِیک کلَّ الثِّقَةِ؛ فإنَّ صَرعَةَ الاستِرسالِ لا تُستَقالُ»[۵]
[1] تفسیر سوره حمد امام خمینی ؛ ص: 144.
[2] ۱۲ النور
۳] بیانات مقام معظم رهبری در ۱۰ آبان ۱۳۸۳.
۴] الأمالى، صدوق، ص 380، ح 483. در همین باب در روایت دیگری از حضرت امیر(ع) روایت شده است: اطْرَحُوا سُوءَ الظَّنِّ بَیْنَکُمْ، فَإِنَّ اللَّهَ نَهَى عَنْ ذَلِکَ. تفسیر نور الثقلین، ج 5، ص: 92.
[۵] تحف العقول، ص: 357.
...............................................................................
مطالب مرتبط:
عدالتخواهی بدون معنویت (قسمت اول: نگاه معنوی)
...........................................................................