📝 در یکی از گروه‌های تلگرامی نوشته بودند: «اگر ناامنی است، به علت ایدئولوژی اسلامی است. وقتی در قرآن آیه‌ای است که می‌گوید: "کافران را هرجا یافتید بکشید." این موجب ناامنی در تمام کشورهای دنیا است.»
این فهم و نوع نگاه، همان فهم و نگاهی است که داعشی‌ها از قرآن دارند، برای پاسخ به این ادعای باطل، بنده رفرنسی غیر از قرآن و همان آیات مورد ادعا را ارائه نمی‌کنم.
در قرآن برخلاف تصور آقایان یک‌جا نه، بلکه دو جا و در دو آیه مطلب مذکورگفته شده است.
👈1. اولین جا سوره نساء آیه 89 است. در این آیه بعد از بیان مطالبی، می‌گوید کافران اگر مسلمان نشدند یعنی بعد از اینکه اسلام برآنها عرضه شده است و شما مطمان هستید که در عین فهم حقانیت اسلام مقابل آن ایستاده‌اند و حاضر به پذیرش آن نیستند، از طرفی پیمان‌های گذشته را نیز زیر پانهاده‌اند: «فَخُذُوهُمْ وَ اقْتُلُوهُمْ حَیْثُ وَجَدتُّمُوهُمْ» یعنی آنها را بگیرید و بکشید هرجا که آنها را یافتید.
معمولا کسانی که آیه را به صورت منفرد و بدون نگاه به قبل و بعد از آن می‌خوانند یا با اسلام و قرآن از طریق منابعی که اصولا با قرآن دشمن هستند آشنا شده‌اند، تصوری مشابه عملکرد داعش، نسبت به اسلام و قرآن خواهند یافت.
اما کافی است آیه بعد یعنی آبه (90) سوره نساء را هم مطالعه کنند:
«إِلَّا الَّذِینَ یَصِلُونَ إِلىَ قَوْمِ بَیْنَکُمْ وَ بَیْنهم مِّیثَاقٌ أَوْ جَاءُوکُمْ حَصرتْ صُدُورُهُمْ أَن یُقَاتِلُوکُمْ أَوْ یُقَاتِلُواْ قَوْمَهُمْ»
در این آیه معلوم میشود که در آیه قبل چه کسانی از کفار منظور بوده است و چه کسانی از آن استثناء شده‌اند:
اولین گروه استثناء شده کسانی هستند که با شما عهد و میثاقی دارند که معادل امروزی آن می‌شوند کسانی که ما در روابط بین الملل آنها را به رسمیت شناخته‌ایم، یعنی مردم همه کشورها حتی آمریکا، بجز کشور اسرائیل که آن را به رسمیت نشناخته‌ایم.
دومین گروه را که استثناء می‌کند کسانی هستند که به سمت شما آمده‌اند می‌گویند ما با شما جنگ نداریم و با کسانی هم که شما با آنها جنگ دارید، جنگ نداریم و اصطلاحا اعلام صلح و بی‌طرفی می‌کنند.
از ظاهر آیه که قوم سومی که نه با شما هستند و نه با دشنمان شما بلکه اعلام می‌کنند ما جنگی با شما نداریم فهمیده میشود اینگونه نیست که تقابل جبهه اسلام با تمام امت‌های غیر مسلمان باشد بلکه با بخشی از کافران است که در مقابل حق معلوم شده خاضع نیستند یا مثلا مقابل اصل دعوت اسلام ایستاده‌اند که به نظر می‌آید همان «ائمه کفر» یا رئوس کفر باشند.
چرا که در آیه دیگری دستور قتال را متوجه ائمه کفر می‌کند.
وَ إِنْ نَکَثُوا أَیْمانَهُمْ مِنْ بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَ طَعَنُوا فی دینِکُمْ فَقاتِلُوا أَئِمَّةَ الْکُفْرِ إِنَّهُمْ لا أَیْمانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ یَنْتَهُونَ (12) التوبه
اگر کافران عهد شکنی کردند و دین شما را به مسخره گرفتند و به دینتان طعنه زدند با ائمه کفر (رئوس کفر) بجنگید، چرا که آنها عهد شکن هستند.
👈2. دومین آیه‌ای که به تعبیر آقایان موجب ناامنی است، در سوره توبه می‌باشد.
وقتی بحث اعلام برائت خدا و رسولش از آیه 3 آغاز میشود، درآیه 4 کسانی که با شما معاهده دارند و عهد شکنی نکرده و با دشمنان شما همکاری نکرده‌اند را تا زمان پایان عهد استثناء می‌کند، سپس در آیه 5 می گوید:
بعد از پایان ماه‌های حرام: «ففَاقْتُلُواْ الْمُشْرِکِینَ حَیْثُ وَجَدتُّمُوهُمْ وَ خُذُوهُمْ وَ احْصُرُوهُمْ... »
در اینجا علاوه بر مطالب سوره نساء در آیه بعد نکته جدیدی می‌آورد و می‌گوید:
«وَ إِنْ أَحَدٌ مِّنَ الْمُشْرِکِینَ اسْتَجَارَکَ فَأَجِرْهُ حَتىَ یَسْمَعَ کلامَ اللَّهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ ذَالِکَ بِأَنهَّمْ قَوْمٌ لَّا یَعْلَمُونَ»
اگر کسی از مشرکین به صورت مطلق هرکس که بود حتی اینها که درحال جنگ با آنها هستید و استثناء نشده بودند، خواست به تعبیر امروزی‌ها فرصت مطالعاتی بگیرد و بجای جنگ با شما به سرزمین‌های شما بیاید و در مورد دین خدا تحقیق کند و کلام خدا را بشنود، شما موظف هستنید شرایط امنیت و آسایش او را فراهم کنید تا بیایند در کمال امنیت، مطالعه و تحقیق کنند و شما را از نزدیک ببینند و حرف‌های شما را بشنوند سپس هر وقت خواستند ولو حرف‌های شما را هم نپذیرفته باشند، در کمال امنیت باز به سرزمین خودشان برگردند، حال اگر خواستند طریق صلح و اگر نخواستند جنگ را پیش گیرند.