📝معمولا عنوان شیعه انگلیسی را با توصیفات کلی آن شنیده‌ایم و مصادیق آن را کم‌تر می‌شناسیم، به همین خاطر برخی وقت‌ها دچار مشکل در تحلیل می‌شویم. مثلا یکباره تصویر مجلس سید صادق شیرازی را با حضور انبوه جمعیت طلاب می‌بینیم، متوجه نمی‌شویم چطور شده است این همه طلبه جذب سیستم او شده‌اند.
📝یکی از مراکز مهم پرورش طلابی با اندیشه انگلیسی در قم مدرسه‌ای به نام اباصالح است که اگرچه طلاب خوب و انقلابی هم مهجورانه در آنجا حضور دارند اما با همت برخی علما فضایی بسیار مناسب با جمعیت بسیار زیاد برای تربیت طلبه‌هایی با نگاه انگلیسی در این مدرسه فراهم شده است!
📝برخی دوستان طلبه حقیر که در این مدرسه درس خوانده‌اند، حتی حاضر نیستند نام رهبری را با قید «آقا» به زبان بیاورند. متاسفانه طلاب نوجوان و با استعداد زیادی از ابتدای طلبگی خود در این مدرسه بسیار بزرگ جذب می‌شوند و با مدیریت و درس‌های اخلاق همه روزه‌ی مدیر این مدرسه طی چندسال اندیشه‌ای خاص پیدا می‌کنند.
👈در این پست، صوتی از مدیر این مدرسه -که از اقوام نزدیک سید صادق شیرازی نیز می‌باشد- را الحاق می‌کنم تا دوستان کمی از نزدیک‌تر با مدیریت این مدرسه و اندیشه او آشنا شوند.
⁉️به احتمال قوی این سوال برایتان پیش‌خواهد آمد که مگر مدیریت حوزه در دست انگلیسی‌ها است؟ چرا مسئولان حوزه کد این مدرسه را باطل نمی‌کنند؟ چرا مدیر آن را حذف نمی‌کنند؟ و هزاران چرای دیگر... در این رابطه بهتر است اشاره کنم تقریبا ۸ سال قبل نزدیک به ۱۰۰ طلبه معترض این مدرسه، از آنجا اخراج شدند و این طلبه‌ها موجی از اعتراضات را به مدیران این مدرسه سامان دادند و کد مدرسه نیز تقریبا باطل شده بود که با حضور یکی از مراجع همه‌ی کارها منتفی گردید.
📝بخواهیم یا نخواهیم برخی از آقایان دانسته یا ندانسته چوب در آتش دشمنان می‌ریزند و در تاریخ هم این ماجرا آنقدر تکرار شده است که دیگر از آن خسته‌ایم.
📝اینها دینشان فقط شده برائت و برائتشان هم فقط فحش دادن به مقدسات اهل سنت، در حالی که در احادیث مختلف ائمه در کتب روایی مختلف یکی از بحث‌های مهم تقیه و یکی از باب‌های مهم باب کتمان است. به طور مثال امام صادق فرمودند: «رَحِمَ اللَّهُ عَبْداً اجْتَرَّ مَوَدَّةَ النَّاسِ إِلَى نَفْسِهِ» خدا رحمت کند بنده‌ای را که محبت و دوستی اهل سنت را به سوی ما و خودش می‌کشاند و « حَدِّثُوهُمْ بِمَا یَعْرِفُونَ وَ اسْتُرُوا عَنْهُمْ مَا یُنْکِرُونَ» با آنها از آن چیزهایی که قبول دارند صحبت می‌کند و از آنها آن چیزهایی که قبول ندارند را پنهان می‌کند. « ثُمَّ قَالَ وَ اللَّهِ مَا النَّاصِبُ لَنَا حَرْباً بِأَشَدَّ عَلَیْنَا مَئُونَةً مِنَ النَّاطِقِ عَلَیْنَا بِمَا نَکْرَهُ» سپس حضرت قسم خوردند والله که آن کسی که به ما فحش می‌دهد از نظر جنگیدن با ما و مشکلاتی که برایمان درست می‌کند برایمان راحت‌تر است نسبت به کسی که آنچه ما اکراه داریم را می‌گوید.
📝اینها با چشم پوشیدن بر آنچه از روایات کثیر تقیه و کتمان آمده است می‌گویند اگر امام زمان از این کارها ناراضی بودند باید جلو برخی علما که در کتاب‌هایشان بحث‌های فقهی و کلامی در مورد اهل سنت و اعتقاد شیعه کرده‌اند را می‌گرفتند، چون می‌دانستند اینها روزی با رسانه‌های امروز گسترش خواهد یافت، کاش لااقل به فتاوای زعمای بزرگی همچون آیت‌الله بروجردی، آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی، میرزای شیرازی -که خود را منتسب به او می‌دانند- توجه می‌کردند.
👈آیت‌الله بهجت نقل می‌کنند: آقاسیدابوالحسن اصفهانی برای یکی از علماء سنی، مجلس فاتحه‌ای اقامه کرد. شخصی به ایشان اعتراض می‌کند که چرا از سهم امام این‌گونه مجالس را برگزار می‌کنید؟ ایشان به شخص معترض ورقۀ سبزی را نشان داده بود که بنابر نقل، به خط و امضای حضرت غایب بود و ایشان هم یقین کرده بود که ورقه از جانب حضرت است که به مرحوم سید اجازه داده بود که: «سهم امام را در آنچه موجب اعتلای مذهب حق است صرف نماید».(۱)
1. رخ‌شاد، محمدحسین، در محضر آیت‌الله العظمی بهجت (حفظه الله)، ج 1، چ هفتم، قم، مؤسسۀ فرهنگی 1389، ص: 281.