🔰 دوستی کواری، سوار مینی‌بوسی خارج از منطقه کوار شده بود و دیده بود عکس یک شهید آشنا آنجا است! «شهید حمید احمدیان دیلمی» اهل سیاهکل گیلان، فرمانده سپاه شهر کوار (فارس) در زمان جنگ.
🔰 از راننده می‌پرسد، این شهید را می‌شناسی؟! گفته بود نه. مینی‌بوس را از یک کواری خریده‌ام و او موقع فروش، شرط کرده این عکس باید اینجا باشد و مینی‌بوس را به هرکس دیگری هم که فروختی باید با این شرط بفروشی.
✅ شهید دیلمی شهید غیر بومی که ۴۱ سال از شهادتش می‌گذرد اما هنوز تصویرش در طاقچه خیلی از خانه‌های مردم کوار وجود دارد، شهیدی که مجموعا دو سال هم در بین مردم شهر کوار نبود ولی هنوز هم مردم دوستش دارند.
⁉️ حال، امروز مردم مسئولین خود را همینطور دوست دارند؟ الان چندتا مسئول اینطوری پیدا می‌کنید که مردم واقعا به آنها عشق بورزند؟! نمی‌خواهم بگویم مسئولین ما بی‌اخلاص و فاسد شده‌اند درنتیجه آن محبت‌ها و عشق ورزیدن‌های مردم به مسئولین کم شده است! چون قطعا هنوز کم نیستند افرادی که خالصانه برای خدا و مردم کار می‌کنند اما یک اتفاقی افتاده است که بعید می‌دانم کسی بتواند منکر آن شود.
⁉️ مردم چرا به حاج قاسم عشق می‌ورزیدند؟! چرا به خیلی از مداح‌ها و یا منبری‌های معمولی عشق می‌ورزند؟! آنها یک ویژگی دارند که اکثر مسئولین ندارند. آنها جلو چشم مردم بودند و هستند، راحت بین مردم رفت و آمد می‌کنند.
🔰 مسئولین ما دیگر بین مردم نیستند. جلو چشم مردم نیستند. در اکثر طبقات اجتماعی از مسئولین هم این اتفاق افتاده است، حتی نیروهای نظامی سپاهی و بعضا روحانی که مهم‌ترین ویژگیشان مردمی بودنشان بود، تحت عنوان بحث‌های امنیتی یا ارزان سازی رفته‌اند برای خودشان مجتمع‌هایی ساخته‌اند و بین خود و توده مردم دیوار کشیده‌اند. خیلی از خریدهایشان را هم همانجا می‌کنند و بچه‌هایشان را همانجا به مهدکودک و دبستان می‌فرستند و مستقیم هم از همانجا می‌روند سر کار حتی در سطح یک امام جمعه شهر بزرگ هم همه در مکان‌های خاص و سازمانی با ایجاد مدل‌های مختلفی از حفاظت‌ها و محافظ زندگی می‌کنند.
⁉️ حالا این محافظ‌ها کارشان چیست؟ محافظت جان؟! خیر! مگر چه کسی دیگر کاری به جان این آفایان دارد؟! محافظت از مزاحمت مردم مد نظر است.
🔰 آقایان مسئول مثل نماینده و استان‌دار و بخش‌دار و فرمانده و.. در مساجد و هیات‌ها فقط شاید سالی یک بار به صورت رسمی به عنوان دیدار با مردم و پرسش و پاسخ و یا دم انتخابات پیدایشان می‌شود. در حرم هم همینطور! آنجا که دوربین و بازرسی عمومی هم هست از درپشتی می‌آیند و افاضه‌ای می‌کنند و می‌روند!
در نماز جمعه هم با وجود آن همه اقدامات حفاظتی از در پشتی مشرف می‌شوند و می‌روند جایی می‌نشینند که نرده‌ای بین آنها و مردم باشد!
🤲 خدا رحمت کند علامه مصباح را که در مراسم ترحیم علما هم که شرکت می‌کردند می‌رفتند آخر مجلس بین مردم و طلبه‌ها می‌نشستند.
🔰 یک موج ترور در دهه ۶۰ راه افتاد و بهانه درست کرد برای آقایان! قبلش حتی امام هم وقتی به قم آمدند، راحت بین مردم رفت و آمد می‌کردند، با یک ماشین معمولی با ۲ نفر همراه می‌رفتند خانه علما سر می‌زدند و برای اینکه کوچه‌ها باریک بود، گاهی با ژیان می‌رفتند. بازرگان می‌گوید آن اول کار که امام رفته بودند قم، گاهی ما و اعضای هیات دولت با مینی‌بوس‌های عمومی می‌رفتیم قم.
🔰 حالا یک موج ترور آمد و تمام شد اما هنوز که هنوز است آن بساط حفاظت عجیب و غریب برداشته نشده است! حتی در نماز جمعه‌ها با وجود بازرسی اولیه، هنوز مردم معمولی از مردم یک رده خاص‌تر جدا شده‌اند، کسانی که یک هزارم درصد هم احتمال خطری برای آنها وجود ندارد! ماجرا دو طبقه شدن مردم و مسئولین است!
🔰 قرآن می‌گوید همه انبیاء که می‌آمدند، بین مردم زندگی می‌کردند. مردم می‌دیدند اینها دارند مثل خودمان در بازارها رفت و آمد می‌کنند مثل خودمان خرید می‌کنند، غذا می‌خورند.
👈 «یَأْکُلُ الطَّعامَ وَ یَمْشی فِی الْأَسْواقِ» (الفرقان:۷)
اصلا شعار همه انبیاء این بود که مردم! ببینید ما هم مثل خودتان هستیم.
👈 «قَالَتْ لَهُمْ رُسُلُهُمْ إِنْ نَحْنُ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ» (ابراهیم:۱۱)
کار به جایی رسیده بود که مخالفان انبیاء، طاغوتی‌های زمان، می‌گفتند بابا این انبیاء که مثل خودتان هستند اینها که از همین طبقه خودتان هستند، چرا می‌خواهید اینها را اطاعات کنید! اگر اینها که از طبقه برتر نسیتند را اطاعت کنید زیان‌کار می‌شوید.
👈 «وَلَئِنْ أَطَعْتُمْ بَشَرًا مِثْلَکُمْ إِنَّکُمْ إِذًا لَخَاسِرُونَ» (مؤمنون:۳۴)
📌 حرکت همه انبیاء مردمی بود و انقلاب اسلامی هم اگر تمایزی با دیگر حرکت‌ها داشته است از مهم‌ترین‌هایش این همراه داشتن مردم با خود بوده است، اگر با ۲ طبقه کردن مردم و مسئولین، مردم را از حاکمیت و همراهی با انقلاب جدا کردیم قطعا شکست خواهیم خورد!
....................
«لَقَدْ جَآءَکُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُمْ بِالْمُؤْمِنِینَ رَءُوفٌ رَحِیمٌ» (توبه:۱۲۸)
یقیناً پیامبری از جنس خودتان به سویتان آمد که به مشقت افتادنتان بر او دشوار است، اشتیاق شدیدی به شما دارد، و نسبت به مؤمنان رؤوف و مهربان است.
.....
خدا را شکر که پیامبری برای ما قرار داد که از خودمان است.
اگرچه نبی مکرم اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) حقیقت نورانی بدون قیاس به ما دارند ولی خداوند تبارک و تعالی می‌گوید: این پیامبر از خودتان است، یعنی راحت باشید، او از یک طبقه دیگر که حرفتان را نفهمد یا گوش نکند نیست، با او ارتباط بگیرید، سخن بگویید، او می‌شنود و می‌فهمد، دوستتان دارد، «عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ» با مشقت و سختی‌تان او هم به سختی می‌افتد، «حَرِیصٌ عَلَیْکُمْ» شوق به شما دارد، مثل پدر و مادری که شوق به فرزندانشان دارند، بلکه او اشفق از پدر و مادر است، «بِالْمُؤْمِنِینَ رَءُوفٌ رَحِیمٌ» او بر شما مهربان و رحمت کننده است.
اگر مشکلی داریم، کجا بهتر از در خانه رسول الله، پدر واقعی ما ایشان است، مهربان‌ترین و کار راه بیاندازترین پدر دنیا، با پدرمان حرف بزنیم و مشکلمان را به ایشان بگوییم.